Het Gruuthuse Manuscript

Het Gruuthuse-handschrift is een verzameling liederen, gebeden en gedichten die tussen 1405 en 1410 zijn geschreven. Rond 1400 is Brugge een rijke wereldstad die bruist en borrelt van de handel, van muziek, van kunst en cultuur. Dat alles komen we tegen in de Gruuthuseliederen. De meeste teksten kennen we uit geen enkele andere bron. Dat maakt dit handschrift uniek en een grote inspiratiebron voor onderzoekers naar de vroege Nederlandstalige literatuur.

Lange tijd was het Gruuthuse manuscript in particulieren handen. Gelukkig is het inmiddels openbaar toegankelijk. Camerata Trajectina zong in 2013 bij de tentoonstelling van het Manuscript in Brugge. Op 29 september 2018 bekroonde de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde de nieuwe uitgave van auteur Herman Brinkman en Ike de Loos. Camerata zong op deze Laureatendag in het Leids Academiegebouw o.a. het beroemde Egidiuslied:

Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct na di, gheselle mijn.
Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselscap goet ende fijn,
Het sceen ten moeste ghestorven zijn

Nu bidt vor mi, ic moet noch sneven
Ende in de weerelt liden pijn.
Verware mijn stede di beneven:
Ic moet noch zinghen een liedekijn,
Nochtan moet emmer ghestorven sijn. (II, 98)

Wat vrij vertaald zoiets betekent als:

Egidius, waar ben je gebleven? / Ik verlang naar jou, maat van me / Jij ging dood, je liet mij het leven / Ooit was het zo goed tussen jou en mij / maar jij moest sterven. /Nu bid voor mij. Ik moet in zonde verder leven / en pijn lijden in de wereld. / Houd een plaats voor me vrij naast je. / Ik moet nog een liedje zingen, / maar eens moet er toch gestorven worden.

Wilt u meer weten en het boek bestellen?

Het Gruuthuse-handschrift – Herman Brinkman & Ike de Loos.